u ssaków
Encyklopedia PWN
rytmy biologiczne, biorytmy,
cykliczne nasilanie się i zmniejszanie procesów życiowych organizmów, będące wyrazem ich przystosowania do zdarzeń w środowisku;
fizjol. zespół procesów fiz. i chem. prowadzących do rozdrobnienia, a następnie do rozłożenia pokarmu pod wpływem enzymów na proste związki chemiczne, które stanowią materiał energ. i budulcowy komórek organizmu;
złożony narząd zmysłu słuchu i zmysłu równowagi występujący u kręgowców.
zarodkowy rozwój, embriogeneza, rozwój embrionalny,
zool. zespół procesów prowadzących do przekształcenia się zapłodnionego jaja (zygoty) w organizm mający pierwotne narządy, przypominający organizm dorosły (np. ludzki płód) lub też mający wygląd odmienny od organizmu dorosłego (np. larwy jeżowców), do wyklucia się z jaja lub opuszczenia ciała matki.
zjawisko polegające na przejmowaniu, w miarę rozwoju filogenetycznego zwierząt, funkcji niższych ośrodków nerwowych przez ośrodki wyższe;
dinozaury, Dinosauria,
nadrząd lądowych gadów naczelnych (archozaurów). Występowały od późnego triasu (ok. 200 mln lat temu) do końca kredy (65 mln lat temu) na wszystkich kontynentach; z terenów Polski znane z jurajskich tropów z Gór Świętokrzyskich oraz fragmentów szkieletów teropodów: z końca triasu z Lisowic na Śląsku (powiat lubliniecki) i wczesnej jury z Sołtykowa w Górach Świętokrzyskich.
